Sierakowo Słupskie

Sierakowo Słupskie

Wieś położona w gminie Kobylnica, wzmiankowana już w 1287 roku, kiedy to została nadana klasztorowi w Bukowie przez księcia Mszczuja.

W roku 1495 była lennem rodu Wobeserów, na początku XVIII wieku zarządzana była przez rodzinę von Massowów, a z końcem XVIII wieku - von Schiebelsteinów. W owym czasie znajdował się we wsi folwark, kuźnia i blisko 20 gospodarstw. Od 1790 roku dobra znajdowały się w posiadaniu rodziny von Bonin, a od 1884 roku do końca II wojny światowej rodziny von Siemers. Ostatnim właścicielem dóbr był Hans Siemiers. W Sierakowie Słupskim do zabytkowych obiektów należy dwór klasycystyczny zbudowany na początku XIX wieku. Jest to parterowy budynek, murowany z cegły na fundamencie kamiennym, nakryty dachem naczółkowym z ceramiczną dachówką tzw. holenderką. Dwór zbudowano na planie prostokąta, jako budynek jednokondygnacyjny z użytkowym poddaszem. Na elewacji licowej i tylnej, w części środkowej znajduje się pseudo portyk wsparty na czterech półkolumnach toskańskich podtrzymujących trójkątny fronton z wydatnym gzymsem. Z dawnego wystroju zachowały się tutaj sztukaterie sufitów, odrzwia i klasycystyczny wystrój fasady. Obok dworu cennym zabytkiem architektury jest XV-wieczny kościół, obecnie filialny p. w. Wniebowzięcia NMP. Na przestrzeni wieków kościół ulegał licznym zmianom. W XVIII wieku przebudowano ścianę zachodnią wieży kościoła, w 1736 roku dobudowano prezbiterium. Na początku XX wieku dobudowano trójboczną absydę i powiększono okna nawy. Kościół został wymurowany z cegły i kamienia, otynkowany, nakryty dwuspadowym dachem z dachówką tzw. karpiówką. Budynek zbudowano na planie prostokąta, /wschodnia część nawy, dawne prezbiterium, jest węższa/. Wieża przylegająca do kościoła od strony zachodniej wzniesiona została na planie kwadratu i przykryta czterospadowym dachem. Z zabytkowego wyposażenia świątyni zachowała się granitowa chrzcielnica z XIV wieku, XVII - wieczna ambona, XVII - wieczne czoła ławek wykorzystane jako podstawy ołtarzy bocznych, konfesjonał zbudowany z fragmentów XVII -wiecznych ołtarzy oraz zegar na wieży kościelnej z końca XVIII wieku.

Źródło: "Ziemia Słupska - dzieje i kultura"


Najważniejsze Atrakcje

To warto zobaczyć! Niezależnie od tego, czy jesteś w UStce na wakacjach, czy zwiedzasz nasze miasto po raz pierwszy, te miejsca z pewnością Cię zainspirują.
Port Ustka
Zależność miejscowości i portu od Słupska zniesiono dopiero w połowie XIX wieku. Już w średniowieczu wokół portu rozwinęła się osada rybacka. Część statków zawijających do Ustki rozładowywano w tutejszym porcie, część zaś kierowano Słupią do Słupska.
Wydma Człopińska
Jest to największa atrakcja turystyczna i przyrodnicza naszego regionu, prawdziwe sanktuarium nadmorskiej przyrody i krajobrazu. Park znajduje się pomiędzy Rowami a Łebą
Ustecka Syrenka
Dotknięcie syreniej piersi podobno przynosi szczęście. Pomysł budowy pomnika zrodził się w Lokalnej Organizacji Turystycznej Ustka (dzisiejszy LOT "Ustka i Ziemia Słupska") w 2008 roku.
Plaża i morze w Ustce
Nad polskim morzem, choć nie należy ono do najcieplejszych, wypoczywają tłumy turystów, głównie ze środkowej i południowej Polski.Tak też jest w przypadku Ustki. Latem trzeba się naprawdę natrudzić, by znaleźć na plaży w słoneczny dzień miejsce na kocyk, materac i parawan. Usteckim turystom nie przeszkadza też wiatr
Park Zdrojowy w Ustce
W nowym parku, który na cześć cesarza nazwano Parkiem Wilhelma, wytyczono ścieżki spacerowe i dokonano nasadzeń drzew. W wydanym w 1889 r. w Berlinie podręczniku
Muzeum Bursztynu
Bursztyn Bałtycki, kopalna żywica sprzed 40 mln lat, od wieków znajdowana jest na wybrzeżu Bałtyku. Tzw. "złoto północy" jest cenionym materiałem ozdobnym, z którego wykonywano ozdoby, figurki i amulety.
Usteckie bunkry i fortyfikacje
Jeżeli interesuje Was wojenna historia Pomorza. Ciekawią tajemnice powojennych bunkrów i zagadki Ustki, to nie możecie przegapić jednej z największych atrakcji naszego miasta tajemniczych bunkrów zwanych Baterią Blüchera.
Promenada Nadmorska w Ustce
Jedna z najpiękniejszych na Pomorzu promenad biegnie szczytem przymorskiej wydmy na odcinku ponad 1100 m od wschodniego falochronu portowego po, graniczną dawniej, uliczkę, noszącą dziś nazwę Traktu Solidarności.