Port Ustka
Port Ustka
Zaczątkiem Ustki był port założony przez miasto Słupsk u ujścia Słupi do Bałtyku.
Zależność miejscowości i portu od Słupska zniesiono dopiero w połowie XIX wieku. Już w średniowieczu wokół portu rozwinęła się osada rybacka. Część statków zawijających do Ustki rozładowywano w tutejszym porcie, część zaś kierowano Słupią do Słupska. Na wypływające do europejskich portów statki ładowano także główne towary eksportowe Pomorza Środkowego – futra, ryby, smołę i wyroby bednarskie. W latach 1356–1476 port w Ustce utrzymywał kontakty handlowe z Darłowem, Kołobrzegiem, Szczecinem, Lubeką, Gdańskiem i Elblągiem. Funkcjonowanie średniowiecznego portu w Ustce zakończyła wojna trzydziestoletnia oraz spowodowane przez potężne sztormy zapiaszczenie ujścia Słupi w połowie XVII wieku.
Rozwój nowoczesnego portu w Ustce zapoczątkowały przeprowadzone w latach 1818– 1820 prace przy budowie falochronów ujmujących ujście Słupi. Od 1831 roku ustecki port podlegał administracji państwowej, która nadzorowała jego dalszy rozwój. W latach 1834–1863 wydano na rozbudowę portu aż 600 000 marek. Podczas drugiego etapu inwestycji, w latach 1864–1903, wybudowano port w kształcie, jaki znamy do dziś.
Nad kanałem portowym powstały magazyny. Jednym z najciekawszych jest magazyn spirytusu przy dzisiejszej ulicy Bohaterów Westerplatte Jest to dwukondygnacyjny budynek z czerwonej cegły .z charakterystycznym kolebkowym dachem. W podobnym stylu na zachodnim wybrzeżu zbudowano wieżę przeładunkową. Bardzo ważną budowlą portową na wschodnim wybrzeżu jest Stacja Ratowników Morskich tzw. czerwona szopa. Podwójne wrota umożliwiały wygodny dostęp do sprzętu ratowniczego rpzechowywanego na potrzeby ratownictwa morskiego. Architekturę portową uzupełniaja oczywiście okazałe spichlerze zbożowe przy obecnej ulicy Zaruskiego i przy Bulwarze Portowym. Pierwszy z tych budynków został zaadaptowany na Centrum Aktywności Twórczej w drugim na parterze mieści się Tawerna Portowa.
Plany budowy nowego portu położonego na zachód od ujścia Słupi pokrzyżowała II wojna światowa. Po 1945 roku nastąpiła jedynie niewielka rozbudowa portu. Dopiero w 1961 roku Minister Żeglugi formalnie ustalił status portu w Ustce jako port morski. Już przed wojną przy porcie funkcjonowała niewielka stocznia. W latach 70. XX wieku powstał plan budowy stoczni, która zajęłaby się produkcją kutrów i statków rybackich. Plan ten jednak został zrealizowany w niewielkim stopniu. Po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego „Zrównoważony rozwój sektora rybołówstwa i nadbrzeżnych obszarów rybackich 2007–2013” przeznaczono ponad 11 milionów złotych na remont portu. Projekt przygotowany usteckich samorządowców spowodował wybudowanie basenu dla jachtów. Powstał on dla żeglarzy wraz z całym zapleczem po zachodniej stronie usteckiego portu. Jest on zlokalizowany obok istniejącego dziś basenu węglowego, który w 2015 roku został pogłębiony.
Od 2003 roku przy usteckim porcie działa Aukcja Rybna – Lokalne Centrum Pierwszej Sprzedaży Ryb.
Tekst min. na podstawie opracowania w albumie "Ustka" wydanego przez Wydawnictwo Region na zlecenie LOT "Ustka i Ziemia Słupska" w 2012 roku oraz albumu "Ustka dawno, dawniej i dziś" autorstwa Elżbiety Kal
