Szlakiem troci i łososia
Szlakiem troci i łososia
Długość ścieżki wynosi 4 km, na których rozlokowano 10 przystanków z tablicami informacyjnymi.
W trakcie spaceru możemy zapoznać się z charakterystyką dorzecza Słupi, opisem ryb zamieszkujących rzeki tego obszaru oraz poznać biologię, znaczenie oraz czynniki wpływające na populację łososia atlantyckiego i troci wędrownej. Ponadto na trasie obejrzeć można grodzisko wczesnośredniowieczne oraz stary park podworski w Łosinie, gdzie obok pięknych pomnikowych drzew zachował się przy skarpie grobowiec Maximiliana von Zitzewitza.
Wędrówkę rozpoczynamy z parkingu położonego w pobliżu mostu na rzece Słupi, na drodze z Łosina do Krępy Słupskiej. Teren jest zagospodarowany turystycznie (wiata, miejsce na kajaki i rowery, tablica początkowa z przebiegiem ścieżki). Z tego miejsca możemy skierować się w stronę mostu, po przejściu którego dotrzemy do wczesnośredniowiecznego grodziska. Główna trasa wiedzie w górę rzeki. Naprzeciwko parkingu, nad brzegiem Słupi zlokalizowano pierwszą tablicę przystankową: Charakterystyka geograficzna i hydrologiczna dorzecza Słupi.
Wędrując drogą w stronę Łosina docieramy do rozwidlenia dróg. W tym miejscu opuszczamy drogę gruntową prowadzącą do Łosina i wędrujemy ścieżką wzdłuż zarośli i pola uprawnego. Docieramy do malowniczej sosny, przy której umieszczono kolejny przystanek: Charakterystyka biologiczna rzeki.
Idziemy dalej wzdłuż ściany lasu. Docieramy do stromej skarpy, u podnóża której znajduje się odcięte od głównego nurtu rzeki stare koryto Słupi. Miejsce to jest przykładem zmian jakich dokonał w dolinie rzeki człowiek podporządkowując sobie przyrodę: Antropogeniczne zmiany doliny Słupi.
Wędrujemy drogą wzdłuż starorzecza. Strome skarpy porastają okazałe dęby, garby, buki, świerki, na niektórych drzewach można zauważyć można tzw. czarcie miotły - nienaturalne rozrosty gałęzi spowodowane wirusami lub uszkodzeniami mechanicznymi. Docieramy do rzeki, gdzie jest kolejna tablica: Ichtiofauna dorzecza Słupi.
Z tego miejsca idziemy w górę rzeki, osiągając wkrótce nadrzeczną łąkę. Główna droga skręca do wsi, my zaś mijając okazały , pomnikowych rozmiarów dąb wchodzimy do parku podworskiego. Idąc skrajem lasu docieramy do kolejnego przystanku: Naturalny rozród rodzimych ryb łososiowatych.
Za tablicą mijamy niewielki strumień przepływający przez stary staw, obecnie pozbawiony wody z powodu zniszczenia grobli. Brzegi stawu porasta drzewostan bukowy. Docieramy do skrzyżowania alei parkowych, gdzie skręcamy w lewo ponownie osiągając brzeg Słupi. Tu ustawiono kolejną tablicę: Działania ochronne dla zachowania cennych ryb łososiowatych.
Wędrując w górę rzeki teren wznosi się, lewy brzeg ma formę skarpy. Docieramy do kolejnej krzyżówki ścieżek parkowych. W pobliżu rosną okazałe daglezje oraz potężny dąb, przy którym znajduje się grobowiec Maximiliana von Zitzewitza., niedaleko zlokalizowany jest następny przystanek: Znaczenie rybacko - wędkarskie łososia i troci.
Zostawiając za sobą rzekę wchodzimy główną aleją parkową w głąb parku podworskiego. Wzdłuż drogi towarzyszą nam okazałe drzewa: daglezje, świerki, graby, a po podłożu i pniach drzew płoży się objęty ochroną gatunkową bluszcz pospolity. Po prawej stronie mijamy łąkę. Na podwyższeniu znajduje się pomnikowy dąb oraz ruiny dworu. Tu znajduje się tablica: Park podworski w Łosinie.
Za dworem skręcamy w lewo docierając do drogi gruntowej, gdzie skręcamy w prawo do wsi. Wzdłuż drogi rosną okazałe dęby - pomniki przyrody. Po prawej stronie mijamy leśniczówkę. Idąc zgodnie z kierunkiem strzałek przechodzimy przez wieś. Docieramy do skrzyżowania. Idąc prosto po przejściu kilkudziesięciu metrów opuszczamy wiejskie zabudowania i kierujemy się w stronę wsi Krępa. Wędrując drogą gruntową, której towarzyszą pola docieramy do kolejnego przystanku: Awifauna i teriofauna doliny Słupi.
Wędrujemy dalej w górę rzeki docierając do pierwotnego ujścia rzeki Glaźnej. U podnóża grodziska zlokalizowano ostatni już przystanek: Grodzisko wczesnośredniowieczne przy Krępie.
Stąd wracamy drogą leśną do drogi Krępa - Łosino. Tu skręcamy w lewo. Przed mostem mijamy dwie okazałe sosny wyróżniające się wielkością oraz ciekawym kształtem systemu korzeniowego, tworzące jak gdyby bramę na most. Przechodząc przez rzekę osiągamy parking, z którego rozpoczęliśmy naszą wędrówkę.
Tekst: Joanna Orłowska
