Park Krajobrazowy

Park Krajobrazowy

Park Krajobrazowy

Liczne walory przyrodnicze i turystyczne tj. urozmaicona rzeźba terenu, piękne krajobrazy, bogactwo jezior i rzek, szata roślinna oraz czyste i mało zmienione środowisko stwarzają doskonałe możliwości do organizowania różnych form wypoczynku, a zwłaszcza turystyki kwalifikowanej. Użytkowanie rekreacyjne Parku winno być bowiem dostosowane do nadrzędnych wymogów ochronnych. Warunki te spełnia coraz bardziej popularna w ostatnich czasach tzw. ekoturystyka. Polega ona na takim użytkowaniu i zagospodarowaniu środowiska przyrodniczego, aby utrzymana została równowaga w systemach ekologicznych i zachowane w możliwie niezmienionej formie walory krajobrazu. Z tego też względy na terenie Parku preferuje się uprawianie przede wszystkim turystyki pieszej, a także rowerowej , konnej , kajakowej. Do uprawiania turystyki pieszej zachęcają 4 szlaki turystyczne PTTK oraz 6 wyznaczonych przez Park ścieżek przyrodniczych, prowadzące przez najciekawsze rejony "Doliny Słupi". Ponadto na obszarze Parku znajdują się ścieżki wyznaczone i oznakowane przez Nadleśnictwa Państowowe: Bytów w rezerwacie przyrody "Grodzisko Borzytuchom" i Leśny Dwór w pobliżu jego siedziby. Miłośników wodnej przygody oczekuje szlak kajakowy Słupią zaś dla zwolenników "dwóch kółek" przygotowano ścieżki rowerowe.

Szlak żółty -"Doliną Słupi" przebiega wzdłuż osi Parku, którą wyznacza dolina rzeki. Długość trasy wynosi 52 km szlak wiedzie przez miejscowości: Słupsk, Lubuń, Skarszów, Dębnica Kaszubska, Krzynia, Konradowo, Gałęźnia Mała, Gałęzowo, Osieczki, Gostkowo, Dąbie, Bytów. Główną atrakcją trasy jest rzeka Słupia i związane z nią krajobrazy, system elektrowni wodnych, pomniki przyrody oraz grodziska.

 Szlak zielony - "Krajobrazów młodoglacjalnych". Trasa o długości 40 km przebiega od miejscowości Kołczygłowy poprzez Łupawsko, Jerzkowice do czarnej Dąbrówki. Szlak biegnie lasami. Na trasie spotykamy liczne wzniesienia morenowe, jeziora rynnowe, zbiorniki wodne, rezerwaty i pomniki przyrody.

 Szlak czarny - "Dolina Wieprzy i Studnicy" przebiega w obrębie Paru i otuliny na długości 12 km trasa prowadzi przez miejscowości: Kozłówko, Lulemino, Kwakowo, Lubuń do drogi Łosino-Krępa. Napotykamy ty liczne zabytki sakralne i osobliwości przyrodnicze.

Szlak niebieski - "Krainy lasów i jezior" przebiega na długości 48 km między miejscowościami: Rekowo, Bytów, Pomysk Wlk., Parchowo, Jasień, Otnoga. Atrakcją tego szlaku jest miasto Bytów z licznymi zabytkami, wsie letniskowe Parchowo i Jasień położone nad pięknymi jeziorami.

Park Krajobrazowy "Dolina Słupi"- został utworzony w 1981 roku i jest jednym z najstarszych parków krajobrazowych w Polsce. Jego powierzchnia wynosi 37 040 ha i wraz ze swoją otuliną - 83 170 ha, obejmuje obszar środkowego biegu rzeki Słupi i jej zlewni od miejscowości Soszyca do drogi Krępa-Łosino. Park Krajobrazowy "Dolina Słupi" jest parkiem typu dolinnego, a jego teren został ukształtowany w okresie topnienia północnoatlantyckiego lądolodu, co przyczyniło się do bogactwa form krajobrazu i znacznego zróżnicowania wysokościowego terenu. Charakterystyczną cecha Parku jest jego lesistość, aż 72% powierzchni zajmują lasy. Najczęściej spotykanymi tu zbiorowiskami leśnymi są bory sosnowe świeże i mieszane, znacznie rzadziej bory bagienne. Lasy liściaste Parku reprezentowane są przez kilka typów zbiorowisk, z których największe powierzchnie zajmują buczyny niżowe: kwaśna i żyzna, dolinom rzecznym towarzyszą grądy gwiazdnicowe, łęgi wierzbowo topolowe i zarośla łozowe. Do bardzo interesujących formacji roślinnych należą torfowiska, a wśród nich szczególnie cenne fragmenty nawiązujące do torfowisk wysokich. Ważnym elementem krajobrazu są jeziora o różnej wielkości, kształcie i pochodzeniu, na czele z największym jeziorem Parku - Jeziorem Jasień (590 ha). Do najcenniejszych przyrodniczo należą jeziora lobeliowe z ich reliktową roślinnością. Flora roślin naczyniowych Parku liczy 748 gatunków, z czego wiele z nich to gatunki chronione, zagrożone i ginące. Obszar Parku z jeziorami, licznymi strumieniami i rzekami stanowi dogodne środowisko życia dla wielu gatunków ryb, w tym cennych ryb wędrownych: łososia i troci. Wśród podmokłych terenów znakomite warunki rozwoju znalazło 10 gatunków płazów. Na terenie Parku spotkać można również 4 gatunki gadów. Bogato przedstawia się ornitofauna. Na szczególną uwagę zasługuje gniazdowanie gągoła, błotniaka zbożowego, kani rdzawej, bielika, orlika krzykliwego i puchacza - ptaków zagrożonych i wpisanych do "Polskiej czerwonej księgi zwierząt". Ze względu na różnorodność i bogactwo awifauny cały obszar Parku został uznany za jedną z 118 ostoi ptaków w Polsce. W 2004 cały obszar Parku włączony został do sieci Natura 2000 jako obszar specjalnej ochrony ptaków jako "Dolina Słupi" - PLB 220002. Na obszarze Parku stwierdzono również 41 gatunków ssaków. Dla ochrony najcenniejszych fragmentów naturalnej przyrody, na terenie Parku utworzono 4 rezerwaty przyrody i ustanowiono 57 pomników przyrody.

Parki krajobrazowe są wieloprzestrzenną formą ochrony przyrody i stanowią bardzo istotny element systemu obszarów chronionych w Polsce. Specyfiką parków krajobrazowych jest to, że obejmują obszary o niezwykle cennych walorach przyrodniczych, historycznych i krajobrazowych, będąc jednocześnie terenami użytkowanymi przez człowieka. W parkach odbywa się normalna gospodarka leśna, rolnicza, znajdują się liczne jednostki osadnicze. Zwrócić należy także uwagę, że w obrębie parków krajobrazowych mamy do czynienia z bardzo skomplikowanymi stosunkami administracyjnymi. Oprócz zarządów parków podporządkowanych wojewodzie, tereny te znajdują się w jurysdykcji władz samorządowych - gminnych, powiatowych, a także wojewódzkich. Dlatego też zarządzanie ochroną przyrody na tych terenach jest szczególnie trudne. Podstawowym dokumentem dla Parków, umożliwiającym realizację idei zrównoważonego rozwoju, i skuteczne nimi zarządzanie są plany ochrony. Na terenie woj. pomorskiego istnieje 9 parków krajobrazowych, które wpisały się, miejmy nadzieje, że na stałe na mapę ochrony przyrody Województwa Pomorskiego Zajmują one łącznie powierzchnię 179 208 ha. Największym jest z nich jest Dolina Słupi, inne to: Zaborski, Kaszubski, Trójmiejski, Nadmorski, Wdzydzki Tucholski, Mierzei Wiślanej i Pojezierze Iławskie.

Występowanie na terenie województwa pomorskiego obszarów o najwyższych i wysokich walorach przyrodniczych, krajobrazowych i kulturowych, wielu stanowisk rzadkich gatunków roślin i zwierząt oraz pojedynczych, cennych obiektów przyrodniczych wpłynęło na ustanowienie wielu szczególnych form ochrony przyrody. Najwyższą rangę reprezentują: Słowiński Park Narodowy utworzony w 1967 roku, a w 1977 uznany przez UNESCO za Światowy Rezerwat Biosfery oraz Park Narodowy Bory Tucholskie utworzony w 1996 roku. Mniejsze powierzchniowo obszary obejmujące zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym ekosystemy, osobliwości florystyczne lub faunistyczne, mające istotną wartość ze względów przyrodniczych, naukowych bądź krajobrazowych objęte zostały ochroną rezerwatową. Na terenie woj. pomorskiego znajduje się ponad 100 rezerwatów przyrody o łącznej powierzchni 5 153,55 ha.

Źródło: Park Krajobrazowy "Dolina Słupi"