Miejskie Bramy Młyńska i Nowa
Miejskie Bramy Młyńska i Nowa
Brama Młyńska i Nowa w Słupsku to dwie z czterech bram, które zachowały się do czasów obecnych.
Przez bramy prowadziły jedyne drogi, którymi można było wjechać lub wyjechać z grodu nad Słupią. Ich powstanie datowane jest na XIV wiek. W1834 r. rozebrano basztę Prochową a w 1867 - Bramę Holsztyńską. Brama Młyńska (stoi w okolicy Zamku Książąt Pomorskich) zamykała wjazd do miasta z kierunku Gdańska i Smołdzina. Zbudowana w stylu gotyckim. Brama była zwieńczona ozdobnymi szczytami ze sterczynami. W czasie działań wojennych w marcu 1945 r. brama uległa zniszczeniu - utraciła stropy, dach i szczyty. Generalny remont i adaptacja nastąpiła w 1980 r. Do południowej elewacji Bramy Młyńskiej przylega krótki odcinek miejskiego muru obronnego. Fragment ten jest najwyższym z zachowanych w Słupsku i ma 8 m wysokości. Mieści się tu pracownia konserwatorska Muzeum Pomorza Środkowego.
Brama Nowa (znajduje się przy ulicy Anny Łajming) zamykała wjazd do miasta z kierunku Sławna, Darłowa i Szczecina. Powstała znacznie później niż brama Młyńska i Holsztyńska. Dlatego też została nazwana Bramą Nową. W latach 1724 - 1755 w Bramie Nowej urządzono więzienie karne oraz Dom Pracy Przymusowej. W 1836 r. poszerzono przejazd i odnowiono elewację zachodnią bramy. Od połowy XIX w. do I Wojny Światowej brama była użytkowana jako warsztaty wojskowe. W 1924 r. po przeprowadzeniu prac remontowych i adaptacyjnych zlokalizowano tu muzeum regionalne. Funkcje muzealne brama pełniła do 1965 r. W roku tym siedzibę muzeum przeniesiono do odrestaurowanego Zamku Książąt Pomorskich. Po przeprowadzeniu prac konserwatorskich i adaptacyjnych w bramie znalazła siedzibę Galeria Pracowni Sztuk Plastycznych „Nowa Brama".
Na zdjęciu górnym Brama Młyńska
