Biesowice
Biesowice
Biesowice - wieś położona w gminie Kępice, wzmiankowana już w 1480 roku. Należała do rodu von Zitzewitz do 1738 roku, kiedy to dobra te zostały sprzedane hrabiemu Adamowi Joachimowi von Podewils.
Ponownie wróciły do rodziny von Zitzewitzów w 1803 roku odkupione przez Franciszka Marcina von Zitzewitz z Ciecholubia i pozostawały w rękach tego rodu do 1945 roku. Zabytkowy kościół i pałac w Biesowicach związany jest ściśle z właścicielami majątku. Pałac wraz założeniem parkowym powstał w II połowie XIX wieku. Składał się z dwukondygnacyjnego budynku głównego i dwóch dobudówek. Na ścianie licowej pałacu znajduje się ryzalit mieszczący sień wejściową oraz podjazd wsparty na czterech kolumnach. W sieni zachowały się paradne schody z bogato rzeźbioną drewnianą balustradą. Cała część parterowa miała charakter reprezentacyjny, piętra stanowiły prywatne apartamenty. Pałac zachował się w dobrym stanie, z zabytkowego wyposażenia uwagę zwraca ozdobny, drewniany żyrandol, boazerie, drewniane sufity, neorenesansowy kominek z niebieskich kafli. W dawnej jadalni pozostał piec z białych kafli dekorowany złotym i niebieskim ornamentem. Obok w przybudówce zachował się kompletny wystrój pomieszczenia kredensowego. Pałac otaczał przepiękny park założony w XIX wieku. Do zespołu dworskiego należała również stajnia ze spichlerzem z przełomu XIX i XX wieku. Obok dworu szczególnie cennym, zabytkowym obiektem w Biesowicach jest XIX-wieczny kościół dawniej protestancki, obecnie parafialny, rzymsko - katolicki p. w. Św. Andrzeja Boboli. Budowa kościoła związana była z rodem von Zitzewitzów. Ernst von Zitzewitz, który w 1884 roku przejął dobra biesowickie, na życzenie małżonki Nelly w 1891 roku wybudował na terenie zespołu pałacowo - parkowego neogotycki kościół. Budynek został wymurowany z cegły na fundamencie kamiennym, pokryty dachem dwuspadowym z łupkiem kamiennym. Kościół wzniesiono na planie krzyża greckiego, wieża przylegająca od strony zachodniej ma kształt kwadratu i pokryta jest dachem czterospadowym przechodzącym w ośmioboczny hełm kryty blachą. Kościół wyposażony jest w pochodzące z czasów budowy świątyni oryginalne witraże, neogotycki prospekt organowy, emporę i kropielnicę w kształcie aniołka oraz dzwon spiżowy datowany na lata 1914 -1918.
Źródło: "Ziemia Słupska - dzieje i kultura".
