Dawny Kościół Klasztorny Norbertanek p.w. św. Mikołaja w Słupsku

Dawny Kościół Klasztorny Norbertanek p.w. św. Mikołaja w Słupsku

Dawniej Kościół Klasztorny Norbertanek p.w. św. Mikołaja. Obiekt wzniesiony w stylu gotyckim w XIV w. Bardzo zniszczony w czasie II Wojny Światowej, odbudowany w latach 1963 - 1971.

Został przebudowany i zaadaptowany na cele biblioteczne - siedzibę Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Marii Dąbrowskiej.

Już w 1311 r. w zamian za rezygnację ze swych uprawnień dziesięcinnych i młynnych na terenie Słupska, norbertanki słupskie uzyskały od margrabiów patronat nad kościołem parafialnym NMP oraz działkę w lewo­brzeżnym, lokacyjnym mieście, którą przeznaczyły pod budowę kościoła i klasztoru. Norbertanki wkrótce przystąpiły do budowy murowanego kościoła klasztornego św. Mikołaja. O budowie tego kościoła w XIV w. świadczy wendyjski wątek wiązania cegieł.

Po wielkim pożarze w 1655 r., który niemal doszczętnie zniszczył świątynię, odbudowano ją z przeznaczeniem na kościół garnizonowy. W 1771 r. został odremontowany i zaadoptowany na cele szkolne. Następnie obiekt ten pełnił funkcje magazynu i remizy. Po zniszczeniach wojennych w 1945 r. kościół odbudowano z przeznaczeniem na Miejską i Powiatową Bibliotekę Publiczną, która ma tu swoją siedzibę od 1971 r.

Dawny kościół św. Mikołaja murowany, pierwotnie jednonawowy, zamknięty od wschodu prostą ścianą, a od zachodu smukłą, czworoboczną, płasko ściętą wieżą, zwieńczoną czterema charakterystycznymi czworobocznymi sterczynami. W wieży od zachodu portal, a nad nim duże okno, oba otwory głęboko profilowane, ostrołukowe. Fasady boczne podzielone pasmami podwójnych, prostokątnych okien, w dwuspadowym dachu facjatki. Elewacje i wieża ozdobione fryzem z ceglanych kształtek. Wnętrze przystosowane do funkcji bibliotecznych.

tekst: Wiesław Stachlewski, aktualizacja tekstu: Czesław Lejnik, konsultacja: Zdzisław Machura, wyd. ARW Lenart Słupsk, "Słupski przewodnik turystyczny", OTiPM Słupsk 2000

Źródło: slupsk.pl


Najważniejsze Atrakcje

To warto zobaczyć! Niezależnie od tego, czy jesteś w Ustce na wakacjach, czy zwiedzasz nasze miasto po raz pierwszy, te miejsca z pewnością Cię zainspirują.
Port Ustka
Zależność miejscowości i portu od Słupska zniesiono dopiero w połowie XIX wieku. Już w średniowieczu wokół portu rozwinęła się osada rybacka. Część statków zawijających do Ustki rozładowywano w tutejszym porcie, część zaś kierowano Słupią do Słupska.
Stawek Upiorów
Jedna z największych tajemnic Ustki kryje się w małym, bagiennym jeziorku znajdującym się w zachodniej części Ustki.
Ustecka Syrenka
Dotknięcie syreniej piersi podobno przynosi szczęście. Pomysł budowy pomnika zrodził się w Lokalnej Organizacji Turystycznej Ustka (dzisiejszy LOT "Ustka i Ziemia Słupska") w 2008 roku.
Plaża i morze w Ustce
Nad polskim morzem, choć nie należy ono do najcieplejszych, wypoczywają tłumy turystów, głównie ze środkowej i południowej Polski.Tak też jest w przypadku Ustki. Latem trzeba się naprawdę natrudzić, by znaleźć na plaży w słoneczny dzień miejsce na kocyk, materac i parawan. Usteckim turystom nie przeszkadza też wiatr
Park Zdrojowy w Ustce
W nowym parku, który na cześć cesarza nazwano Parkiem Wilhelma, wytyczono ścieżki spacerowe i dokonano nasadzeń drzew. W wydanym w 1889 r. w Berlinie podręczniku
Muzeum Bursztynu
Bursztyn Bałtycki, kopalna żywica sprzed 40 mln lat, od wieków znajdowana jest na wybrzeżu Bałtyku. Tzw. "złoto północy" jest cenionym materiałem ozdobnym, z którego wykonywano ozdoby, figurki i amulety.
Usteckie bunkry i fortyfikacje
Jeżeli interesuje Was wojenna historia Pomorza. Ciekawią tajemnice powojennych bunkrów i zagadki Ustki, to nie możecie przegapić jednej z największych atrakcji naszego miasta tajemniczych bunkrów zwanych Baterią Blüchera.
Promenada Nadmorska w Ustce
Jedna z najpiękniejszych na Pomorzu promenad biegnie szczytem przymorskiej wydmy na odcinku ponad 1100 m od wschodniego falochronu portowego po, graniczną dawniej, uliczkę, noszącą dziś nazwę Traktu Solidarności.