Doliny Wieprzy i Studnicy
Doliny Wieprzy i Studnicy
Szlak turystyczny SŁ -162 s Doliną Wieprzy i Studnicy 71 km Słupsk - Lubuń - Kwakowo- Zagórki - Korzybie - Miastko
Początek trasy jest w pobliżu PTTK w Słupsku (0,0 km - 71,0 km ), Informacje o Słupsku oraz przebieg trasy do Lubunia (11,5 km - 59,5 km) zawarte są przy opisie szlaku turystycznego SŁ-14 y. W okolicach Lubunia szlak żółty skręca w lewo, natomiast czarny 3Ł-162S skierowany jest w prawo, w kierunku rzeki Słupi. Dalej drogą pośród lasów sosnowych kierujemy się do Kwakowa (15,0 km - 56,0 km ). Przed wsią wychodzimy z lasu. Tu znajduje sie tablica informująca o granicy Parku Krajobrazowego "Dolina Słupi”. Po prawej stronie mijamy cmentarz.
Kwakowo - wieś położona przy głównej drodze Słupsk - Bytów lub Miastko. Kościół parafialny, salowy, z XIX wieku, zbudowany jest z głazów narzutowych i cegły, korpus murowany, wieża prawdopodobnie z XIV wieku, gotycka, a jej zwieńczenie pochodzi z 1865 roku.
We wsi Kwakowo skręcamy w prawo, w kierunku Słupska i po przekroczeniu rzeczki Kwaczej skręcamy w lewo. w kierunku Lulemina (16,0 km - 55,0 km). Tuż przed wsią, po prawej stronie widać wydłużone wzniesienie, które jest osobliwą formą polodowcową o nazwie oz. Do wsi wchodzimy drogą obsadzoną starymi drzewami. We wsi, po lewej stronie znajduje się młyn wodny. Za potokiem skręcamy w prawo. Lulemino - wieś na planie zbliżonym do widlicowego. Zabudowania mieszkalne i stodoły bramne, ryglowe, wypełnione gliną.
Wychodzimy drogą brukowaną poza zabudowania, a dalej polną. Skręcamy ostrym łukiem w prawo idąc przez las . Mijamy jaz na niewielkim cieku w pobliżu, którego rosną dostojne dęby. Droga leśna dochodzimy do skrzyżowania, na którym skręcamy w lewo. natomiast przy następnym skręcamy w prawo. Droga leśna prowadzi pod górę. Po prawej stronie zabudowania. Za chwile jesteśmy na drodze asfaltowej Kuleszewo -Barcino (22,0 km 49,0 km). Przechodzimy na drugą stronę i dalej droga utwardzona, a następnie gruntowa przez pola do wsi Zagórki (24,0 km - 47,0 km). Idziemy przez zwartą zabudowę wsi. Przy dużych obiektach gospodarczych skręcamy w lewo. Za wsią 400 m skręt w prawo i drogą polną, idąc w dół, docieramy do zabudowań Zbyszewo (25,0 km - 46,0 km). Tuż przed wsią duże zabudowania gospodarcze na podmurówce z głazów narzutowych . Przed siecią telefoniczną skręcamy w prawo, po 300 m w lewo, a po 100 m jesteśmy przy punkcie czerpania wody. Dalej droga brukowana wychodzimy ze wsi. Szlak wiedzie wąwozem, przez las, a następnie pośród pól do najbliższego skrzyżowania dróg. Tu przy samotnej brzozie skręcamy w prawo. Znaki czarnego szlaku znajdują sie po prawej stronie na słupkach betonowych ogradzających pastwisko. Przechodzimy przez rów melioracyjny i traktem leśnym, przez lasy sosnowe, udajemy sie do Korzybia. Przed przejazdem kolejowym (Korzybie - Słupsk) skręcamy w lewo (29,0 km - 42,0 km), a następnie idziemy przez most na Bystrzenicy.
Po przekroczeniu torów kolejowych (Korzybie - Barcino) skręcamy w lewo kierując się do dworca kolejowego w Korzybiu (30,5 km - 40,5 km). Idziemy wzdłuż zabudowań dworcowych, torów kolejowych i za tzw. wagonownią skręcamy w prawo aby po kilku metrach skręcić w lewo. na stary nasyp kolejowy, porośnięty drzewami. Docieramy do mostu na Wieprzy (31.5 km - 39,5 km). Następnie idziemy wzdłuż torów kolejowych. Koło dróżnika skręt w lewo. Przez most na Wieprzy przechodzimy na druga stronę rzeki. Po prawej stronie zabudowania gospodarcze należące do osady Osieczki (33,5 km 37,5 km), a po lewej obszary leśne. Za zabudowaniami 200 m skręcamy w prawo. Szlak prowadzi doliną wieprzy, przez tereny leśne ok. 2,5 km.
Wychodzimy na skraj lasu i po 200 m dostajemy się na drogę asfaltową Barcino - Kępice. Skręcamy w prawo. Przy drodze jest przystanek autobusowy. Przechodzimy przez most na potoku wypływającym z jez. Oblęże, nad którym znajdują się domki letniskowe i kąpielisko. Za mostem idąc wg znaków umieszczonych po lewej stronie, na słupach betonowych, skręcamy w lewo w las. Przy trzecim dukcie skręcamy w prawo i po 500 m, na skrzyżowaniu, trasa skręca w lewo. Z tego miejsca jest 400 m do szosy prowadzącej do Kępic (36,5 km 34,5 km).
Kępice prawo miejskie uzyskały w 1967 roku. Obecnie miasto liczy 4.7 tys. mieszkańców. Kępice i okolice należały w przeszłości do książąt rezydujących w Sławnie, Na Wieprzy znajdował się młyn wodny - kuźnia. W 1868 r. powstała papiernia. W 1945 r. zakłady celulozowo-papiernicze uległy zniszczeniu. Pozostały budynki należące do pracowników papierni tzw. ośmioraki, z drugiej połowy XIX wieku - (najstarsze zabudowania). Dworzec w Kępicach liczy ponad 100 lat, W centrum widnieje kościół wybudowany w latach 1975 76. Zanim Kępice stały się miastem, była to wieś, która po zakończeniu wojny nazywała się Businko i należała do Gminy Wardno.
Szlak turystyczny poprowadzony jest prawym brzegiem rzeki ok. 30 metrów nad płynącą w dole rzeką Wieprza. Widoki na długo zostają w pamięci. Ścieżką leśną dochodzimy do drogi. No pierwszej krzyżówce skręcamy w prawo. Po kilkudziesięciu metrach, po lewej stronie, widoczne jest jezioro rynnowe. Dochodzimy do miejsca gdzie po 700 metrach można dostać się do stacji kolejowej Kępka (39,0 km -32,0 km). Szlak turystyczny prowadzi dalej droga leśną i przy słupku betonowym z napisem 77,3 skręca w lewo do góry. Po 50 m, ostry zakręt w prawo i schodzimy do wąwozu. Wychodzimy z lasu na łąki w dnie doliny Wieprzy. Po 100 m jesteśmy na drodze asfaltowej, która łączy Lipnik z Biesowiczkami. Szlak wiedzie w prawo, na most betonowy na Wieprzy (44,5 km 26,5 km). Na betonowych balustradach znajdują się dwa herby, po przeciwległych stronach. Na jednym Gryf, na drugim orzeł mający dwie głowy i korony. Kierujemy się do wsi Biesowiczki. Do stacji kolejowej Biesowice ok. 1,5 km. Schodzimy z głównej drogi w lewo i pomiędzy zabudowaniami gospodarczymi dostajemy się do potoku o szerokości 1,5 m, który przekraczamy, Wchodzimy w las i tu pośród drzew sosnowych, po terenie o niewielkich różnicach wysokości wędrujemy 2,5 km. Mijamy po lewej stronie leśniczówkę
Wnet znajdziemy się na drodze asfaltowej Dretyń (w lewo) -Ciecholub (w prawo). Do stacji kolejowej w Ciecholubiu 1.5 km. Po lewej stronie w odległości 40 m jest most na rzece Studnicy (47,0 km - 24,0 km). Przekraczamy szosę i po przejściu 100 m skręcamy w prawo pod górę. Dochodzimy do miejsca gdzie przekraczamy strumyk o szer. 1,5 m będący lewym dopływem Studnicy. Po wyjściu z lasu i skręcie w lewo widać już zabudowania osady Wąsochy. Idąc droga polną skręcamy w lewo. Przechodzimy przez most na Studnicy i po ok. 200 m przez las wychodzimy na drogę polną. W odległości 1 km znajduje się wieś Darnowo. Na drodze asfaltowej we wsi (48,5 km 22,5 km) trasa skręca w prawo, po 500 m ponownie w prawo. Tu widoczny drogowskaz Węgorzyno 1 km. Wąską, asfaltową drogą dochodzimy do wsi, za którą skręcamy w lewo w las. W pobliżu linia wysokiego napięcia. Piaszczystą drogą, a następnie ścieżką leśną idziemy wzdłuż rzeki Studnicy, która odległa jest 50 - 200 m. Mijamy strumień, który wpada do zarastającego jeziorka (prawa strona). Po lewej zaznacza się wyraźny załom zbocza doliny Studnicy o wysokości ok. 20 metrów. Trasa na całej długości jest porośnięta drzewami iglastymi. Szlak schodzi na skraj lasu gdzie widać łaki w dolinie. Docieramy do drogi (53 km -18.0 km), która w prawo prowadzi do stacji kolejowej w Przytocku odległej 1 km . Znaki turystyczne prowadzą w lewo. pod górę. Po lewej stronie, między drzewami widoczne są zabudowania leśniczówki, a obok niej jeziorko typu oczko o nazwie Węgorzyno. Ma pierwszym skrzyżowaniu idziemy w prawo i po 1700 m. przy kolejnym skrzyżowaniu, skręcamy w prawo i idziemy przez tereny leśne szeroką drogą. Po lewej stronie wzniesienie o wysokości ok. 30 ni, które jest zboczem doliny Studnicy.
Tutaj zauważa się duże różnice wysokości. Rzeka jest na wys. 74 m n.p.m., a okoliczne wzniesienia dochodzą do 120 m n.p.m.. Mijamy cztery dukty (1.5 km) i jesteśmy na skrzyżowaniu leśnych dróg (56,5 km - 14,5 km). W prawo ok. 700 m jest kolonia Świerzenko nad rozlewiskiem rzeki Studnicy. W lewo ok. 500 m malownicze jeziorko Glerzing. Dalej droga na południe, pośród starodrzewia dochodzimy do głebokiej dolinki, na dnie której wartko płynie czyściutka woda. Po przekroczeniu strumienia, skręcamy w prawo, idąc piaszczystą ścieżką pod górę. Wchodzimy w las sosnowy. Dalej traktem przez las kierujemy się na południe. Jesteśmy na skrzyżowaniu dróg leśnych (59,0 km -12,0 km), z których skręcająca w prawo doprowadzi do stacji kolejowej w Kawczu -1 km. Kolejny odcinek liczący 7,5 km wytyczony jest na terenie leśnym, na skraju doliny rzeki Studnicy. Do pokonania jest szereg parowów i stromych podejść. Przekraczamy Studnicę po moście drewnianym (66,5 km - 4,5 km). Skręcając lekko w prawo, pod górę Idziemy do drogi asfaltowej, która w prawo prowadzi do Kawcza, a w lewo do Miastka (67,0 km -4,0 km). Na drodze skręcamy w lewo idąc do wsi Lodzierz. Po prawej stronie starodrzew I tereny zielone, które należą do Szkoły Rolniczej, Za wsią skręcamy w prawo (68,0 km - 3,0 km) . Drogą zadrzewioną pośród pól dochodzimy do zagajnika i tu po przejściu 100 m skręcamy w prawo, w dół. Obok zabudowań skręcamy w lewo przez tory kolejowe. Tu znajduje się przejazd, który już dawno spełniał swoją rolę (68,5 km - 2,5 km). Drogą leśną (ok. 200 m) dochodzimy do miejsca gdzie widać oznakowania szlaku niebieskiego SŁ- 161 n. Tu skręcamy w lewo idąc nad jez. Lednik, a dalej do Miastka (71,0 km - 0.0 km). Opis miasta przy trasie SŁ -161 n.
Tekst: Joanna Orłowska
