Baszta Czarownic
Baszta Czarownic
Baszta Czarownic została wybudowana około 1415 roku.
Swoją nazwę odziedziczyła jednak dopiero po wydarzeniach z XVII wieku, kiedy stała się miejscem więzienia i palenia czarownic - kobiet osądzanych o kary. Baszta, to jeden z elementów murów obronnych, które otaczały Słupsk. Elementy murów zachowały się do dzisiaj. W miejscu, gdzie znajduje się baszta pierwotnie znajdował się najprawdopodobniej ganek strzelniczy. Później w obiekcie wybudowano cele więzienne. Jak wynika z kronik z XVII w. w Słupsku odbywały się liczne procesy kobiet oskarżanych o czary, kończące się najczęściej spaleniem obwinionej na stosie. Ostatnią z ofiar uznaną za „czarownicę" była mieszkanka Słupska Trina Papisten, spalona w 1701 r.
W XIX w. Basztę użytkowano jako magazyn, a następnie adaptowano na cele mieszkalne. Uszkodzona w czasie działań wojennych w marcu 1945 r. została zabezpieczona, a następnie w latach 1971 –1975 odbudowana i zaadaptowana dla potrzeb wystawienniczych. Obecnie obiekt zarządzany jest przez Bałtycką Galerię Sztuki. Znakiem rozpoznawalnym baszty jest wiatrowskaz w kształcie czarownicy umieszczony na dachu. Baszta znajduje się przy ulicy Francesco Nullo.
