historia

Centrum Szkolenia Marynarki Wojennej im. wiceadmirała Józefa Unruga w Ustce zajmuje od lat ważne miejsce w procesie kształcenia pokoleń marynarzy.

Wspólna kąpiel kobiet, mężczyzn i dzieci była dla XIX-wiecznego społeczeństwa nie do pomyślenia ze względów obyczajowych. Dlatego każde szanujące się kąpielisko zapewniało oddzielne plaże dla mężczyzn i dla kobiet z dziećmi do 12. roku życia.

Spacerując dziś wzdłuż portowych nabrzeży piękną nadbałtycką promenadą lub klucząc między odrestaurowanymi zabytkowymi budynkami z przełomu XIX i XX wieku, trudno uwierzyć w ponad 700-letnią historię Ustki.

Miasto, w formie, jaką możemy dziś oglądać, zaczęło powstawać na przełomie XVIII i XIX w., gdy po dwóch trudnych stuleciach rybacki port u ujścia Słupi zaczął ponownie zyskiwać na znaczeniu.

W dziejach Ustki, od czasów najdawniejszych po najnowsze, wyraźnie zaznaczają się trzy źródła utrzymania mieszkańców, uwidocznione w herbie Ustki, zaprojektowanym w 1920 roku przez miejscowego artystę Wilhelma Granzowa.