Cmentarz w Zalesinie

Cmentarz w Zalesinie

Dawna rybacka wioska Zalesin swoją lokalizację zawdzięcza , rybakom, którzy wśród lasów, w odległości 2km od morza budowali swoje domy.

Od drugiej polowy XVIII wieku (1784 roku) do końca drugiej wojny światowej wioskę zamieszkiwały rodziny rybackie.

Dodatkowym zajęciem rybaków była uprawa roli i praca w lesie. We wsi funkcjonowała szkoła jednoklasowa z jednym nauczycielem, do której średnio uczęszczało 20 uczniów.

Domy mieszkalne rybaków charakteryzowały się tym, że były o konstrukcji szkieletowej z wypełnionym glinianym , z jednym obszernym pomieszczeniem , które pełniło funkcję kuchni i pokoju . Dachy kryte były trzciną, czterospadowe ze skośnym zakończeniem.

Po zakończeniu II wojny światowej miejscowa ludność opuściła wioskę pozostawiając puste domy i budynki gospodarcze.

Na początku 1946 roku do Urzędu gminy w Duninowie zgłosiło się zgromadzenie sióstr Benedyktynek Samarytanek, które zadeklarowało się zaadoptować wszystkie budynki w Zalesinie na dom opieki dla dzieci niepełnosprawnych i upośledzonych umysłowo.

W 1947 roku we wsi zameldowanych było 31 sióstr, dwóch księży, nauczycielka, 76 podopiecznych, jeden robotnik i czterech murarzy najmowanych okresowo.

Siostry zajmowały się opieką dzieci, przyuczały je do życia codziennego poprzez wykonywanie prac jak zbieranie jagód, grzybów, żurawin. Ponadto siostry prowadziły gospodarstwo rolne w celu utrzymania ośrodka. Z inicjatywy sióstr we wsi wybudowano kapliczkę , kościółek, w którym odbywały się nabożeństwa dla okolicznych mieszkańców.

W 1958 roku mieszkańcy po raz drugi opuścili wioskę, tym razem z przyczyn administracyjnych- wieś znalazła się na terenie poligonu wojskowego. Prawdopodobnie część zamieszkała w ośrodku opiekuńczym w Parchowie , a część w podobnych ośrodkach w głębi kraju.

Z dawnej wsi pozostał jedynie cmentarz, który znajdował się na północ od zabudowań wiejskich.

Według zapisów na tym cmentarzu od ponad 200 lat dokonywano pochówku ludzi różnych narodowości w tym Szwedów, Duńczyków, Niemców, a po drugiej wojnie światowej również i miejscową polską ludność.

Po opuszczeniu wsi przez ostatnich mieszkańców, cmentarz podobnie jak zabudowania mieszkalne uległ powolnemu niszczeniu. Piękne nagrobne żeliwne krzyże oraz fragmenty mogił stały się inspiracją dla mieszkańca Ustki – Stanisława Burmana, który bezpośrednio miał kontakt z mieszkańcami Zalesina, aby uporządkować cmentarz i stworzyć miejsce duchowej refleksji nad przeszłością, aby to miejsce pozostało w godności, szacunku i wskazywało, że tu pochowani są nasi przodkowie.


Najważniejsze Atrakcje

To warto zobaczyć! Niezależnie od tego, czy jesteś w Ustce na wakacjach, czy zwiedzasz nasze miasto po raz pierwszy, te miejsca z pewnością Cię zainspirują.
Port Ustka
Zależność miejscowości i portu od Słupska zniesiono dopiero w połowie XIX wieku. Już w średniowieczu wokół portu rozwinęła się osada rybacka. Część statków zawijających do Ustki rozładowywano w tutejszym porcie, część zaś kierowano Słupią do Słupska.
Wydma Człopińska
Jest to największa atrakcja turystyczna i przyrodnicza naszego regionu, prawdziwe sanktuarium nadmorskiej przyrody i krajobrazu. Park znajduje się pomiędzy Rowami a Łebą
Ustecka Syrenka
Dotknięcie syreniej piersi podobno przynosi szczęście. Pomysł budowy pomnika zrodził się w Lokalnej Organizacji Turystycznej Ustka (dzisiejszy LOT "Ustka i Ziemia Słupska") w 2008 roku.
Plaża i morze w Ustce
Nad polskim morzem, choć nie należy ono do najcieplejszych, wypoczywają tłumy turystów, głównie ze środkowej i południowej Polski.Tak też jest w przypadku Ustki. Latem trzeba się naprawdę natrudzić, by znaleźć na plaży w słoneczny dzień miejsce na kocyk, materac i parawan. Usteckim turystom nie przeszkadza też wiatr
Park Zdrojowy w Ustce
W nowym parku, który na cześć cesarza nazwano Parkiem Wilhelma, wytyczono ścieżki spacerowe i dokonano nasadzeń drzew. W wydanym w 1889 r. w Berlinie podręczniku
Muzeum Bursztynu
Bursztyn Bałtycki, kopalna żywica sprzed 40 mln lat, od wieków znajdowana jest na wybrzeżu Bałtyku. Tzw. "złoto północy" jest cenionym materiałem ozdobnym, z którego wykonywano ozdoby, figurki i amulety.
Usteckie bunkry i fortyfikacje
Jeżeli interesuje Was wojenna historia Pomorza. Ciekawią tajemnice powojennych bunkrów i zagadki Ustki, to nie możecie przegapić jednej z największych atrakcji naszego miasta tajemniczych bunkrów zwanych Baterią Blüchera.
Promenada Nadmorska w Ustce
Jedna z najpiękniejszych na Pomorzu promenad biegnie szczytem przymorskiej wydmy na odcinku ponad 1100 m od wschodniego falochronu portowego po, graniczną dawniej, uliczkę, noszącą dziś nazwę Traktu Solidarności.